Бер ваҡыт башҡорт егеттәре, үҙҙәренең көс-ғәйрәтен күрһәтергә теләп, яҡындағы ҡаҙаҡ йәйләүенән йылҡы көтөүе ҡыуып алып китәләр. Аттары өсөн йәнен бирергә әҙер ҡаҙаҡтар ныҡ асыулана, башҡорттарҙан үс алалар: ирҙәрен үлтереп, иң сибәр ҡатын-ҡыҙҙарҙы үҙҙәре менән алып китәләр. Улар араһында ете ҡыҙ ҙа була. Әсирә ҡыҙҙар ҡасып китмәһен өсөн, ҡаҙаҡтар уларҙың аяҡ табандарын ярып, яраларына ваҡланған ат ҡылы һибә. Яралары уңалыуын-уңала, әммә үлтереп һыҙлай, ҡыҙҙар йөрөй ҙә, ҡаса ла алмай. Бер йыл әсирҙә була улар. Шулай ҙа көндәрҙән бер көндө ҡаҙаҡтарҙың йоҡлап киткәнен көтәләр ҙә ҡасырға булалар. Әсирәләрҙең юҡлығын белеп ҡалған яугирҙар уларҙың артынан төшә. Ҡыҙҙар күлгә барып етеүгә ҡаршыларына сабып килеүсе һыбай башҡорт егеттәре күренә күренеүен, тик ҡаҙаҡтар етеп кенә килә. Ни эшләргә лә белмәгән ҡыйыу ҡыҙҙар етәкләшеп күлгә һикерә. Бөгөн был күлде Күлтабан тип йөрөтәләр. Ҡайһы бер варианттарҙа – Ҡылтабан. Тағы ла бер атамаһы – Яугүл.
Риүәйәттә тағы ла бер ҡыҙыҡлы деталь бар. Имеш, ете ҡыҙҙың береһе иҫән ҡалған. Уны ата-әсәһенә алып барғандар, яраланған табандарын дауалағандар. Күпмелер ваҡыттан һуң һылыу күлгә килгән һәм һәләк булған апалары менән бергә бейегән бейеүҙе иҫкә төшөргән. Иҫән ҡалған ҡыҙ бейеү аша ете ҡыҙ тураһында хәтерҙе быуындан быуынға еткергән. Шулай итеп, «Ете ҡыҙ» легендаһы беҙҙең көндәргә килеп еткән.
Башҡорт халҡының космогоник ҡараштарын сағылдырыусы тағы ла бер легенда бар. Унда Етегән йондоҙлоғоноң килеп сығыуы һүрәтләнә. Ете һылыу ҡыҙ, дейеүҙәр батшаһын (аллаһын) күргәс, ҡурҡыштарынан ҡаянан һикерә лә һауаға оса. Шунан алып ете йондоҙҙо Етегән йондоҙ тип йөрөтәләр. Фәнүзә Нәҙершинаның «Башҡорт легендалары һәм риүәйәттәре» китабында тап ошо вариант телгә алына.