«Бында зауыҡ тойғоһона – тыумыштан йәм, гармония хисенә эйә булырға кәрәк. Ул ғына ла аҙ, халыҡтың донъяға ҡарашына бәйле кейем нигеҙҙәрен, уның философияһын өйрәнеү зарур. Милли костюмдың һинең өсөн иң ҡәҙерле, тейелгеһеҙ булыуын аңларға кәрәк, әгәр кемдер костюмды ультрамодалы тенденцияларҙа интерпретациялай башлаһа, кешеләр быны шәхси мыҫҡыл итеү тип ҡабул итеүҙәре ихтимал. Әммә бөтөн традицияларҙы тотоп, аһәңле костюм ижад итһәң, уны ҡабул итеүҙәре лә бөтөнләй икенсе буласаҡ. Тағы бер мөһим аспект – милли кейем – ул әхлаҡлыҡ, уның нигеҙендә рухи ҡиммәттәр ята. Шуға күрә шикләнергә кәрәкмәй, иң яҡшы традицияларҙа башҡарылған селтәр (яға) ярым асыҡ күкрәккә кейелә икән, асыу тыуҙырасаҡ. Милли кейемде матди мәҙәниәткә генә ҡайтарып ҡалдырыуҙары дөрөҫ түгел: халыҡ ижадында рухи һәм матди яҡ һәр ваҡыт берҙәм булған, береһе икенсеһен тулыландырған. Башҡорттарҙың милли кейеме быуаттар дауамында формалашҡан, уға тотош халыҡтың донъяға ҡарашы һалынған. Мәҫәлән, түшелдерек – кейемдең иң боронғо элементтарының береһе. Хатта уның прототибы, әгәр Нияз Мәжитовтың «История Башкортостана. Древность. Средневековье» китабын уҡып ҡараһаң, бронза дәүерендәге һынташты мәҙәниәте ҡомартҡыһынан табылған (беҙҙең эраға тиклем II–I мең йыллыҡ башы). Ғалимдар борон күн нигеҙгә тегелгән тимер түшелдерек деталдәрен, айырым элементтарын ҡаҙып сығара. Күн ерҙә тарҡалған, ә металл нисек тегелгән, шул килеш ерҙә ятып ҡалған. Тәңкәләр баҫылған ерҙән йыртылмаһын өсөн, әле түшелдеректәрҙе бер нисә ҡат туҡыма нигеҙендә эшләйҙәр. Әгәр боронғо түшелдерек менән заманса түшелдерек деталдәренең нисек урынлашыуы буйынса сағыштырһаң, улар оҡшаған», – тип һөйләй эксперт.
Айгөл Камалиева, заманса көндәлек кейемдә милли костюм элементтарын ҡулланыу оло иғтибар менән эш итеүҙе, нәзәкәтлекте талап итә, тип иҫәпләй. Ул, беҙҙең һәр беребеҙҙә оҙон күлдәкле һәм яулыҡ ябынған өләсәйҙәр, ҡартатайҙарҙың түбәтәйҙәре һәм башҡалар тураһында хәтирәләр йәшәй, тип ышана. Һәм уның фекеренсә, тамырҙарыбыҙҙың ошо символдары менән «үтә һаҡ һәм яуаплы эш итергә кәрәк».